Tarcica to asortyment drzewny powstały w wyniku przetarcia drewna okrągłego w sposób indywidualny bądź grupowy (decyduje liczba równocześnie pracujących pił) na pilarkach: ramowych (trakach), taśmowych bądź tarczowych.

Ze względu na stopień obróbki tarcice dzielą się na:

• tarcicę nieobrzynaną – o obrobionych dwóch powierzchniach równoległych, krawędzie boczne są obłe (bez obróbki); otrzymywana jest przez przetarcie jednokrotne na trakach (piłach tartacznych),
• tarcicę obrzynaną – o obrobionych czterech płaszczyznach i krawędziach czoła.

Więźba dachowa to drewniany szkielet (stelaż) dachu, który przenosi obciążenia z pokrycia dachowego (ciężar własny, śnieg, wiatr) na konstrukcję nośnych ścian budynku.

Więźby należą do konstrukcji ciesielskich. Przekazywanie sił między poszczególnymi elementami więźby odbywa się przez złącza ciesielskie.

Podstawowym elementem więźby są wiązary dachowe, wśród których najczęściej spotyka się: wiązary krokwiowe, jętkowe, płatwiowo-kleszczowe, wieszarowe. Dach składa się z kilku wiązarów, na których spoczywa pokrycie dachu oparte za pośrednictwem łat (wąskich desek lub szerokich listew), ewentualnie dodatkowo kontrłat lub deskowania.

Wiązary opiera się na belkach stropu poddasza (w przypadku ściany szkieletowej na belce oczepowej), a na murze za pośrednictwem murłaty. W kierunku podłużnym konstrukcja dachu usztywniona jest za pomocą ukośnie przybijanych desek wiatrownic.